Ümit Yaşar Oğuzcan'ın "Karanlığın Gözleri" adlı şiiri, insanoğlunun iç dünyasındaki karanlık ve çaresizliği konu edinir. Şiirde, karanlığın gözleri metaforu kullanılarak, bu durumun insana içsel bir baskı ve korku hissettirdiği vurgulanır. Şiirdeki dizelerin yoğunluğu ve sözcük seçimi, okuyucuya bir çaresizlik hissiyatı verirken aynı zamanda umudu da dile getirir. Şiirin sonunda ise "güneş" metaforu kullanılarak karanlığın üstesinden gelme umudu işlenir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page